Het hoeft niet SMART (Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden) te zijn. Prima als het dat wel (deels) is, maar het mag ook iets abstracts zijn wat je samen belangrijk vindt.
Het hebben van een gedeeld doel en dat in woorden benoemen, helpt bij het maken van keuzes. Het helpt bij het puzzelen met de voor- en nadelen van de verschillende keuzes die gemaakt zouden kunnen worden. Het helpt ook bij het wegen van verschillende belangen.
Als ik moet kiezen wat ik wel of niet doe en hoe precies, vraag ik me af wat ik de ander (on)bedoeld leer met mijn doen en laten. En hoe dat uitpakt voor ons gedeelde doel. Daar heb ik als psycholoog en docent een gewoonte van gemaakt in het verzorgen van onderwijs, maar ik gebruik het steeds vaker. Niet vanuit een bepaalde rol, maar in het algemeen, als mens.
Het is niet de makkelijkste manier om keuzes te maken, maar het helpt me wel om te begrijpen wat er gebeurt en om indien nodig bij te sturen richting het gedeelde doel. Of om het doel opnieuw af te stemmen en te verwoorden.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik natuurlijk niet altijd eerst uitgebreid na kan gaan denken over gedeelde doelen, verschillende keuzes en leerprocessen voordat ik iets doe of zeg (of juist niet), maar achteraf kan dat wel.
Dit soort leerprocessen zijn sowieso nooit ‘klaar’. Gelukkig maar, want ik houd van dit soort puzzels.
